และก็มีแรงพอจะดึงใครต่อใคร ต่อใคร ให้มารวมกันรอบๆ สถานที่นั้น
.
ประโยคข้างบน ไม่ได้เป็นฉากเปิดซึ้งหวาน และไม่ได้จะเป็นการเริ่มตำนานแห่งการพบกัน ฮ่าๆ
.
แต่
.
It happened around here ทำให้เราไปอราวด์ there
.
เช่นทุกวัน มนุษย์ออนไลน์ไล่เลื่อนหน้าfeed ผ่านไปอย่างเรื่อยเปื่อย ขำเบาๆ ให้กับดราม่าน่าสะเอียน ไปจนถึงนึกชื่นชมและขมขื่นกับประดาผู้คน ที่บางที เราไม่เห็นจำเป็นต้องรับรู้หรือพบเจอ
.
โลกในจอ ไม่สวย โลกในใจ สิสวยกว่า.. คมไหม
เราเลือกเสพได้ ขอย้ำ
.
พักนี้สนใจส่องงานภาพถ่ายบ่อย จนมาเจอว่าจะม่ี การแสดงงานสตรีทงานหนึ่ง จัดที่เมืองทอง
โอเค ไปแถวนั้นเรื่อยๆ อยู่แล้ว ไม่ถือว่าไกล ไม่คิดว่าไปลำบาก จัดที่ร้านกาแฟด้วย ดีสิเราชอบ ดีสองสามข้อแล้ว ไม่ต้องรอไหมล่ะ ไปกัน..
.
ไปเมืองทองทุกครั้ง ถ้าไม่ใช่จุดที่ไปประจำ ก็หลงทุกที ออกจาก ธ.รวงข้าวถามเค้าแล้วเชียวนะ ว่าตรงไหนเรียก ป๊อบปูล่าคอนโด รปภ.สุดหล่อก็บอกว่า..ตรงนี้ล่ะครับ ../ ครับกว้างดีจังนะครับ
.
GPS เน่าๆ ของเรานำทางไม่ค่อยรอด บอกเลย ต้องดูเอาว่า รอบๆ พิกัดนั้นมีจุดสำคัญอะไร แล้วไปให้ใกล้ที่สุดเข้าไว้ เราเชื่อ goolgle map มาก กระทั่งพี่ที่รักคนหนึ่งเคยบอกว่า "มึงเชื่อสัญชาติญาณมึงมั่งก็ได้นะ" ฮ่าๆ อากู๋ฯแมพ พาไปสุดกู่อู่ถนน ฮ่าๆ อีกนิดเดียวไปรังสิตแล้วป่ะละ 5555 "
.
ชีวิตมันจะง่าย ถ้าเรายึด มสธ และ Be hive
ถูกสิ เราเคยออกจาก Behive แล้วขับวนหลงมาหลังหมู่บ้านนี้แล้ว ตอนหลงไม่รู้ว่าหลง แต่พอหลงมาจุดที่เคยหลงถึงไม่หลง งงมะ
.
และแล้ว เราก็เจอ
Low Poly Cafe'
นี่ล่ะ จุดหมายที่ปักหมุดมา
.
คาเฟ่สีขาว หลังบานกระจกนั้น คือพื้นที่กลั่นกาแฟชั้นดี และพื่นที่จัดความอิ่มหนำให้ผู้มาเยือน
สาวน้อยผมม้า ยิ้มสดใส ต้อนรับเสียงดัง (ความสดใสลำดับที่หนึ่ง..)
.
หลังจากเลือกกาแฟหนึ่งรายการแล้ว เราก็หย่อนใจลงในโต๊ะเล็กใกล้เคาน์เตอร์ สายตาสำรวจหาภาพงานสตรีท พลางชมการจัดแต่งของร้าน ที่ไม่เยอะแต่ก็ไม่น้อยซะทีเดียว เป็นร้านกาแฟที่มีเคาน์เตอร์ใหญ่ดีมาก ไม่ใช่แค่ผนังกั้นกลางระหว่างคนปรุงกับคนชิม แต่ยังเป็น โต๊ะเดี่ยวสำหรับมาคนเดียวอีกด้วย
.
ถ้วยกาแฟฟูฟองนม พร้อมเสิรฟ์ บทสนทนาแรกๆ ของเราคือ การถามถึงงาน event เราจำไม่ได้ละ ว่าใครถามใครก่อน แต่คำตอบที่ได้คือ งานจัดวันที่ 1 กย. (วันที่เราไปคือ 28 สค.) แป่ว.. เป็นเราแน่ที่ไม่เคยดูวันเวลา ฮ่าๆ
.
การมาไม่เจอไม่สามารถสร้างความผิดหวังให้เราได้ เพราะเราก็ได้มาชิมกาแฟ ของชอบอยู่แล้ว ครู่ถัดมามีหนุ่มน้อยเดินเข้ามาทัก
"สวัสดีครับ นิทรรศการจัดวันที่ 1 ครับพี่ ตอนนี้กำลังเตรียมกันครับ พี่รู้จักกับเต้ หรือครับ"
.
เปล่าครับ พี่ไม่รู้จักใครเลย
.
พี่รู้จักแต่ สยาม สตรีท โฟโต้ กับ สตรีทโฟโต้ไทยแลนด์ และสองชื่อนี้พี่เรียกสลับกันเสมอ สับสน
กับอีกคนที่เพิ่งรู้จัก คือคุณซัน อาทิตย์ ที่เพิ่งว่างฟังไลฟ์ เรื่องการถ่ายภาพสตรีททุกวันพุธ ล่าสุดเพิ่งฟังจนจบและก็เล่นเกมส์ ได้กล้องฟิล์มใช้แล้วทิ้งมาหนึ่งม้วน พี่เคยส่งรูปไปแต่ไม่ผ่านสักที ก็ไม่เลิกถ่ายนะ แต่ไม่ได้ส่งต่อ ฮ่าๆ
.
เป็นอันเข้าใจกันว่าพี่มายังไงแล้ว ดูน้องก็หายกังวลต่อการรับแขกใหม่ผู้มาเยือน (ความสดใส ลำดับที่สอง )
.
วันนี้เรามีหนังสือของนักถ่ายสตรีทไทยติดมาอ่านด้วย ใช้เวลาและบรรยากาศเดียวกันซึมซับทำความเข้าใจในสตรีทไปเรื่อยๆ เราไม่รีบหรอก เราสายเฉื่อยอยู่แล้ว
.
สวัสดีครับพี่
อีกหนึ่งหนุ่มเดินเข้ามาทัก พร้อมแนะนำตัว "ผมชื่อเต้ครับ พี่มาดูนิทรรศการเหรอครับ"
ใช่ครับ พี่มาก่อนวันงาน ฮ่าๆ
แล้วหนุ่มเต้ เจ้าของงานที่กำลังจะเกิดขึ้น ก็ชวนคุยเล่าถึงที่มาที่ไป และสำทับท้ายว่า อย่าลืมมานะครับพี่ วันศุกร์นี้ (ความสดใส ลำดับที่สาม)
.
คาปูร้อน ไม่ทันเหลือนอนก้นถ้วย เราก็ส่งขนมปังกระเทียมชิ้นสุดท้ายหายเข้าปากไป อร่อยสดใหม่ เหมือนที่เราสัมผัสได้ว่า ที่นี่ มีมวลความสดใสลอยอ้อยอิ่ง ในพื้นที่แห่งความฝันส่วนตัว และน้องๆ ได้จับมารวมเป็นหนึ่งเดียวกัน
(จะมาเล่าต่อ เจอกันวันงาน)
(เจอกัน วันงาน..)
เหตุการณ์ : It happened around here : Street Photography Exhibition By Jatuporn Pateepaparnee
สถานที่ : Low Poly Cafe
วันที่ : 1 - 30 Sep. 2017
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น