รีวิวอะไรดี รีวิวแม่เราเอง ดีไหม

รีวิวอะไรดี

รีวิวนักรีวิว ดีไหม

ดิไอดอลข้าพเจ้า มีเยอะนะ

.

เริ่มจาก ดิไอดอลในบ้าน “แม่.. ข้าพเจ้าเอง”

เมื่อคืนนี้ หลังผ่านยี่สิบสี่นาฬิกาไปได้สักเกือบครึ่งชั่วโมง เราก็ปิดไฟเข้านอนเพราะแม่หลับไแล้ว 

ที่จริงแม่เข้านอนตั้งแต่สี่ทุ่มกว่า เหนื่อยจากการชักชวนกันหอบเสื่อไปนอนเล่นที่สวนรถไฟ

เมื่อครั้งก่อน..หลังจากกลับจากโคราชในเดือนตุลาคม แม่ก็งอนกันกับเรา และไม่มีคิวหมอนัด เลยกลายเป็นว่าแม่ก็ไม่ได้ออกไปไหน เดินอยู่ในคอนโดเสียเป็นส่วนใหญ่ เช้าวานเป็นวันครบรอบที่พ่อจากครอบครัวไป ทุกปีคนที่ยังอยู่ แม่บ้างพี่ชายบ้างเราบ้าง ก็จะไปทำบุญ ถวายสังฆทานกัน เลยสังเกตเห็นว่าแม่เดินเซไปเซมา ก็คิดว่าลองชวนให้ไปสูดอากาศและเดินออกกำลังบ้าง ดูว่าแม่คงสนใจ เพราะรับคำชวนในทันทีที่ถาม

กรรมวิธีเตรียมตัวก่อนออกจากบ้าน ของผู้สูงอายุแต่ละคน จะมีสไตล์เป็นของตัวเอง แม่เราก็เช่นกัน  ในปีก่อนเครื่องมือเครื่องไม้รอบตัวยังน้อยชิ้นกว่านี้ ออกจากบ้านได้คล่องกว่านี้ แต่ปีนี้ สารพัดพันกายมาเกี่ยวข้อง กางเกงกันซึมเปื้อน รัดเอว รัดเข่า ไม้เท้าสามขา เครื่องช่วยฟัง ไม่นับรวมถึงขั้นตอนในการจะใส่แต่ละชิ้น ต้องมีสเต็ป วัน ทรู ทรี แบบที่แม่เป็น ตัวอย่างง่ายๆ คือ ขั้นตอนท้ายสุดเมื่อใส่รองเท้าแล้ว ต้องล้างมือด้วยอัลกอร์ฮอร์ แล้วถึงจะไปบิดลูกบิดประตู ในความเป็นจริงอยากบอกแม่ว่า ที่ข้างนอก ที่เราไปพบไปเจอ เราต้องสัมผัสอะไรอีกมากที่เราไม่รู้ว่ามันไม่สะอาดแค่ไหน แต่เราก็ไม่พูด และเราก็ทำตามแม่ทุกประการ

วันส่งท้ายปี ถนนโล่ง ใช้เวลาสามสิบนาทีเราก็ถึงยังจุดหมาย ทางผ่านเข้าสวนรถไฟติดขัดเพราะคนมาทำบุญที่สวนโมกข์กรุงเทพฯ เราถึงลานจอดแล้วต้องแปลกใจ ที่จอดรถมีว่างหลายจุด จนหล่ออย่างเราเลือกจอดตรงไหนก็ได้ และแน่นอนใกล้ทางเข้าก็ว่างสำหรับเรา

 แม่มีการเตรียมตัวที่ดีขึ้นมาก หลังจากเหตุการณ์งอนกันมาราธรในครั้งนั้น ยกตัวอย่างเช่น การปรับการกินยาเอง แบบที่ไม่ต้องรอให้หมอสั่ง (คือหมอเคยแนะนำแล้ว แต่เมื่อมีเหตุฉุกเฉิน แม่จะไป รพ.อย่างเดียวโดยลืมคำแนะนำนั้น) ในความเป็นจริงแม่ผ่านการทดลองปรับยามาได้ด้วยตัวเองในวันหนึ่งที่แม่ต้องรับมือกับอาการเพียงลำพัง อาจฟังดูน่ากังวลที่ผู้สูงอายุต้องเผชิญหน้ากับความแปลกเปลี่ยนในระบบร่างกาย แต่ความเป็นแม่ที่มีวิชาชีพพยาบาลติดตัวมาเนิ่นนาน แม่เองก็ประเมินสถานการณ์ได้ประมาณหนึ่ง

หลังจากนั้น ดูว่าแม่มีความพึงใจในการรับมือกับอาการแปลกที่มาหาแค่ชั่วคราวได้ ทั้งนี้ ยาประจำตัวที่แม่ใช้อยู่มีผลต่อการเป็นมาและเป็นไปของความแปลกที่ว่า ตอนนี้แม่มีชัยเหนือสิ่งเล็กๆ ที่เรียกว่ายา ไปได้หนึ่งขนาน

การปรับเปลี่ยนในเรื่องถัดมา เรื่องสิ่งของที่แม่ตระเตรียมไปด้วย แน่นอนผู้ใหญ่มักคำนึงถึงเหตุการณ์ล่วงหน้าเสมอ ดังนั้นนอกจากเอกสารสำคัญ กับหยูกยาที่จำเป็นพกติดตัวแล้ว แม่ยังต้องมีกระเป๋าฉุกเฉิน (มีเสื้อผ้า ของใช้ส่วนตัวหนึ่งเซ็ท) สมุดบช.ธนาคาร (พกทำไมนะ) แต่แล้วในการเดินทางใกล้รอบนี้ สิ่งที่แม่เตรียมไปมีเพียงเอกสารสำคัญ กับ.. “น้ำอุ่น” ใช่ค่ะ

น้ำอุ่น แม่จะดื่มน้ำอุ่นเท่านั้น  

สำหรับเรา ไม่ใช่เรื่องแปลกแล้ว หมดคำถามเสมอสำหรับความเป็นแม่.. ข้อมูลข่าวสารที่หลั่งไหลมาหาแม่ ล้วนมาจากเพื่อนกลุ่มเกษียณทางโซเชียลชื่อดังที่เรียกกันว่า “ไลน์” แม่เล่นไลน์บ่อย แม่เป็น ไลน์แอดดิค แน่นอนย่อมมีกลุ่มหลายกลุ่ม มีกิจกรรมส่งดอกไม้สวัสดีเช้าเย็น จันทร์ถึงอาทิตย์ มีกลุ่มครอบครัวที่จะส่งข่าวหลักๆ ก็คุยกับลูกสาวคนโตที่อยู่โคราช ชนิดว่าตื่นมาก็ทักทาย ทำอะไรก็บอกไป มีอะไรก็บอกกันมา เรื่องหนัง ละคร เรื่องกินนั่นนี่ เรื่องเจ็บป่วย เรื่องเตือนภัย และนี่ไง.. ประเด็น

แม่รับอะไรในไลน์มา แม่มาแชร์ให้ลูกหมด แม่กำชับเตือนยิ่งกว่าโนติฟิเคชั่นในไลน์เตือนมา อย่าแบบนั้น อย่าอย่างงี้ ระวังนั่น แกงค์คอลเซ็นเตอร์ ภัยในปั๊มน้ำมัน อาหารนี่ปลอมนะจากจีน ตัวนี้ผสมสารนี่นั่น อย่าไปกินนะ คุณหมอเค้าว่าอย่างนั้นนะ ได้อ่านไหมที่แม่ส่งไป อย่าทำเป็นเมินเฉยนะ ไม่ควรประมาทนะลูก

ความหวังดีจากข่าวสารที่เราไม่รู้แหล่งที่มาก็พาเราหลงเชื่อแบบถูกบ้างผิดบ้าง ส่วนตัวเราแล้ว ก็ดูๆ เอาว่าสิ่งนี้ดี นำมาใช้ได้ไม่เกิดโทษ ไม่ลำบากแสนเข็น ไม่ทำให้ชีวิตวุ่นวายเพิ่มขึ้น เราก็นำมาปรับบ้าง เช่น ดื่มน้ำอุณหภูมิห้อง ทำได้สบายดีด้วย

แต่แม่ เป็นสายสตรอง ล่าสุดมีคุณหมอบอกว่าดื่มน้ำอุ่นช่วยระบบหมุนเวียนของเหลวในร่างกาย (อะไรสักอย่าง) แม่พยายามบอกให้ลูกทำ แต่ไม่มีใครสามารถดื่มน้ำอุ่นได้ตลอดเวลา ยกเว้น แม่.. ค่ะ

เอาน่ะ..ในที่สุด ความดีอย่างหนึ่งของข้อมูลทางไลน์คือ แม่ยอมทิ้งสัมภาระมากมายอื่นๆ เพื่อพกกระบอกน้ำอุ่น (สองกระบอก) ใส่กระเป๋าน้อยติดตัวไป ดังนั้น การเดินทางไปปิกนิกนอกบ้านเมื่อวานนี้ จึงมีแค่ กระเป๋ายา เอกสารสำคัญติดตัว เสื้อกันหนาว ไม้เท้าสามขา และกระบอกน้ำอุ่น ทั้งหมดนี้จัดได้หนึ่งถุงสะพายใบโตหิ้วไหว ส่วนเรา มีเป้ใส่กล้องไปทดสอบสารพัดยี่ห้อ มือนึงหิ้วถุงสะพาย เหลืออีกมือไว้จูงแม่ได้สบายแฮ

เดินเข้าไปในสวน เจอผู้คนเยอะมากจนตกใจ ในตอนแรกเราคิดว่าจะขี่จักรยานสักสองสามเหงื่อ อย่างน้อยจะได้บริหารข้อเข่าที่เราพบว่าน่าจะเริ่มมีปัญหาซะแล้ว แต่เห็นผู้คนหนาแน่นเสียเหลือเกิน เราเลยเปลี่ยนแผน ไม่เป็นไรนั่งถ่ายรูปเล่นใกล้ๆ แม่ดีกว่า

เดินมาไม่ไกลจากประตูทางเข้า เราก็หาทำเลใต้ร่มไม้เหมาะๆ ได้หนึ่งร่มเงา พื้นลาดเอียงนิดหน่อย แม่บอกว่านั่งได้ แต่อาจต้องคอยขยับหนีรำไรแดดทุกยี่สิบนาที ตรงนี้ไม่มีปัญหา จัดที่ทางเสร็จสรรพ เราเริ่มเล่นอุปกรณ์นู่นนี่นั่น แม่ก็ขอต่อ wifi พร้อมแล้วสำหรับการตากอากาศของแม่ ความเพลินใจคือการเล่น ไลน์ป๊อบ ที่แม่ติดมาก เล่นทุกวัน วันละหลายๆ เวลา ลูกๆ เข้าใจได้ เพราะนี่คือการฝึกสมองของแม่ คนสูงวัยลองว่าชอบเล่นเกมส์ล่ะก็ ความจำดีทุกราย แต่มักจำไม่ได้ว่า เรื่องนี้บ่นลูกไปแล้ว ร้อยยี่สิบรอบ ฮ่าๆ

สองชั่วโมงผ่านไปรวดเร็วตรงข้ามกับสายลมที่พัดเอื่อยให้แม่งีบนอนได้หนึ่งตื่น สามโมงครึ่ง น้องๆ เดินทางมาสมทบ เพื่อนำของขวัญมาสวัสดีปีใหม่แม่ ทักทายให้ของขวัญรับศีลพรนั่งคุยเรื่องสุขภาพกายใจ ขณะเดียวกันก็ถือไม้จิ้มส่งของว่าง ได้แก่ลูกชิ้นและพวกของทอดเข้าปากกัน เคี้ยวเพลินคุยกันจนได้เวลาแดดคล้อยลงต่ำ สมควรแก่เวลา น้องๆ ก็จูงมือแม่พากันเดินออกจากสวน แล้วมาส่งที่รถ

เป็นวันส่งท้ายปีที่ดี สำหรับการได้สูดอากาศสดชื่นสำหรับแม่ และนั่นก็ทำให้คนเป็นลูกรู้สึกสดชื่นยิ่งกว่าอากาศที่ดี คือการได้ดูแลแม่อีกปี เราไม่ได้บอกรักกันเลย แต่เราพยายามดูแลแม่ในแบบที่เราทำได้ รวมไปถึงแบบที่พี่สาวและพี่ชายดูแลได้เช่นกัน

สวัสดีปีศักราชใหม่ คิดอะไรให้สมหวังทุกสิ่งพึงประสงค์